[ad_1]
నాసా ప్రయోగం
1969 జులై 16 వ తేదీన కెన్నడీ స్పేస్ సెంటర్ నుంచి శాటరన్ 5 ఎస్ఏ506 రాకెట్ సాయంతో అపోలో 11 లో ముగ్గురు వ్యోమగాముల్ని నాసా చంద్రుడిపైకి పంపింది. అది 102 గంటల 45 నిముషాలు ప్రయాణించి జులై 20 న జాబిల్లిపై దిగింది. అంటే వారికి చంద్రున్ని చేరడానికి కేవలం 4 రోజుల 6 గంటలు పట్టింది. వారు చంద్రునిపై దిగి మట్టిని, రాళ్లను సేకరించి తిరిగి జులై 21 వ తేదీన భూమి మీదికి తిరిగి వచ్చారు. మొత్తం 8 రోజుల 3 గంటల సమయంలో వారు చంద్రుడిపైకి వెళ్లి తిరిగి వచ్చారు.
ఇస్రో ఆలస్యం ఎందుకు
అయితే ఇస్రో ప్రయోగించిన చంద్రయాన్-3 లేటుగా చంద్రుడిని చేరడానికి చాలా సాంకేతిక కారణాలు ఉన్నాయి. నాసా ప్రయోగించిన అపోలో 11 రాకెట్ బరువు దాదాపు 2800 టన్నులు. కానీ ఇస్రో ప్రయోగించిన జీఎస్ఎల్వీ మార్క్ 3 రాకెట్ బరువు 640 టన్నులు మాత్రమే. ఇక అపోలో 11 ను మోసుకెళ్లిన రాకెట్ శాటరన్ 5 ఎస్ఏ 506 శక్తిమంతమైంది కాబట్టి ఎక్కువ ఇంధనం అవసరం. అది అంత భారీ రాకెట్ కాబట్టే.. 4 రోజుల్లో చంద్రుడిని చేరింది.
తక్కువ ఖర్చుతో ప్రయోగం
నాసా చేపట్టిన అపోలో 11 ప్రయోగం బడ్జెట్తో పోల్చితే ఇస్రో చేపట్టిన చంద్రయాన్ – 3 ప్రయోగం బడ్జెట్ చాలా తక్కువ. కేవలం రూ. 615 కోట్లతో ఇస్రో ఈ చంద్రయాన్ – 3 ప్రయోగాన్ని చేపట్టింది. దీంతో తక్కువ ఖర్చు.. తక్కువ ఇంధనంతో ఎక్కువ ప్రయోగ ఫలితాలు రాబట్టాలని ఇస్రో శాస్త్రవేత్తలు నిర్ణయించారు. ఇందుకోసం అధిక సమయం పడుతుందని పేర్కొన్నారు. చంద్రయాన్లో ప్రొపల్షన్, ల్యాండర్, రోవర్ మొత్తం బరువు 4 టన్నుల లోపే ఉంటుంది. ఇక మన దగ్గర ఉన్న భారీ రాకెట్ జీఎస్ఎల్వీ మార్క్ 3 కాబట్టి తక్కువ ఇంధనం, ఖర్చుతో.. జాబిల్లిని చేరుకోవాలని ఇస్రో ఒక పద్ధతిని అనుసరిస్తోంది.
నేరుగా కాకుండా
అతి తక్కువ ఇంధనంతో.. భూమి గురుత్వాకర్షణ శక్తిని ఉపయోగించుకుని.. చంద్రుడిని చేరుకోవాలనికి ఇస్రో నిర్ణయించింది. ఇందులో భాగంగా ఈ చంద్రయాన్ – 3 ను నేరుగా జాబిల్లి మీదకు పంపకుండా.. భూమి చుట్టూ దీర్ఘ వృత్తాకార కక్ష్యలో తిప్పుతూ.. క్రమంగా తన కక్ష్యను మార్చాలే రూపొందించారు. ఇలా క్రమంగా కక్ష్యను పెంచుకుంటూ వెళ్లేలా సిద్ధం చేశారు. అది క్రమంగా భూ కక్ష్య నుంచి చంద్రుడి వైపు వెళ్లి.. చంద్రుడి చుట్టూ తిరిగే కక్ష్యలోకి ప్రవేశిస్తుంది. దీన్నే లూనార్ ఆర్బిట్ ఇన్సెర్షన్ అని పిలుస్తారు. అక్కడ చంద్రుని చుట్టూ తిరిగి.. క్రమంగా తన అపోజీని తగ్గించుకుని.. జాబిల్లిపైన దిగుతుంది.
చంద్రయాన్ – 2 లాగే
2019 లో ప్రయోగించిన చంద్రయాన్ – 2 కూడా ఇదే విధంగా ప్రయాణించి 48 రోజుల తర్వాత జాబిల్లిని చేరింది. లూనార్ ఆర్బిట్ ఇన్సెర్షన్ తర్వాత చంద్రుడి చుట్టూ 13 రోజులు తిరిగి ల్యాండ్ అయ్యేలా రూపకల్పన చేశారు. ల్యాండర్ చంద్రుడి ఉపరితలంపై దిగిన తర్వాత.. అందులో సెన్సర్లు చంద్రుడిపై పరిశోధనలు చేసి.. సమాచారాన్ని భూమికి చేర్చేలా ఏర్పాట్లు చేశారు. కానీ చంద్రయాన్ – 2 లో చివరి నిమిషంలో ఏర్పడిన సాంకేతిక లోపంతో ల్యాండర్తో సంబంధాలు తెగిపోయాయి.
గతం కంటే తగ్గిన వ్యవధి
చంద్రయాన్ – 2 తో పోల్చితే చంద్రయాన్ – 3 తక్కువ వ్యవధిలోనే జాబిల్లిని చేరనుంది. చంద్రయాన్ – 2 లో పంపిన ఆర్బిటర్.. ఇంకా చంద్రుడి చుట్టూ తిరుగుతుండటంతో చంద్రయాన్ – 3 లో ఆర్బిటార్ను పంపలేదు. చంద్రయాన్ – 3 లోని ల్యాండర్, రోవర్ మాడ్యూల్ను చంద్రయాన్ – 2 తో పంపిన ఆర్బిటర్ సాయంతో కంట్రోల్ చేయనున్నారు. ఇస్రో వద్ద ఉన్న రాకెట్ సామర్థ్యం.. అతి తక్కువ ఖర్చు, ఇంధనంతో విజయవంతంగా ప్రయోగాలు చేస్తోంది. 2008 లో చంద్రయాన్ – 1 ప్రయోగాన్ని రూ.386 కోట్ల ఖర్చుతో ఇస్రో పూర్తి చేసింది. 2014 లో మార్స్ మీదకు ప్రయోగించిన మంగళ్యాన్ ప్రాజెక్టును రూ. 450 కోట్లతో చేశారు. అదే మార్స్ మీదకు అమెరికా పంపిన మావెన్ ఆర్బిటర్ ప్రయోగానికి రూ. 4500 కోట్ల ఖర్చు అయినట్లు తెలుస్తోంది. నాసా పెట్టిన ఖర్చులో పదో వంతు బడ్జెట్తో భారత్ మంగళ్యాన్ ప్రయోగం విజయవంతంగా పూర్తి చేయడంతో అంతర్జాతీయంగా ఇస్రోకు ప్రశంసల జల్లు కురిసింది.
Read More Latest Science & Technology News And Telugu News
[ad_2]
Source link
Leave a Reply